یکی از بزرگ‌ترین مشکلات و شکایاتی که افراد حقیقی نسبت به یکدیگر دارند، توهین و فحاشی است. توهین، فحاشی و اهانت موضوع و وصف کیفری دارند. کلمه توهین یک کلمه عامه است که قانون‌گذار آن را در فصل پانزدهم قانون‌ مجازات‌های اسلامی به اسم هتک حرمت آورده است. در قانون ۸۳۹، توهین چه سبک و چه سنگین و با هر شدت و حدتی که صورت بگیرد، جرم بوده و مشمول مجازات است. به همین علت فحاشی به همسر نیز دارای مجازاتی بوده که قانون آن را در نظر گرفته است. تعیین سبک یا سنگین بودن مجازات فحاشی به همسر بر عهده قاضی است که بر اساس سابقه دار بودن یا نبودن افراد، مجازات تعیین می‌شود.

به‌عنوان‌مثال فردی که برای اولین بار اقدام به توهین علیه همسر می‌کند، قانون‌گذار و قاضی می‌توانند تخفیف‌های لازم را در مجازات او اعمال کرده ‌و او را به پرداخت جریمه اندک محکوم کنند. اما اگر فرد، سابقه کیفری درباره فحاشی داشته باشد، دادگاه می‌تواند مجازات وی را به حداکثر مجازاتی که در ماده فوق تعیین شده است، به ۷۵ ضربه شلاق یا پرداخت یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم کند.

آیا توهین همان خشونت خانگی محسوب می‌شود؟

از نظر روانشناسی خشونت جنبه و انواع بسیار مختلفی دارد. کسی که در معرض ضرب و شتم قرار می‌گیرد، قربانی خشونت خانگی است، اما کسی که مدام در معرض توهین قرار می‌گیرد نیز آیا قربانی خشونت است؟

این سؤالی است که شاید ذهن خیلی از افراد را به خود مشغول می‌کند. خشونت به‌طور ذاتی عزت نفس افراد را پایین آورده و از نظر روحی آنها را آزار می‌دهد. به همین علت فحاشی را می‌توان جزیی از اعمال خشونت آمیز قرار داد که به روح افراد ضربه می‌زند. فحاشی و توهین باعث گسیختگی روانی شده، فرد هیچ‌گونه اعتمادی به اعضای خانواده نخواهد داشت و مشکلاتی زیادی همراه این عدم اعتماد به وجود خواهد آمد.

توهین و فحاشی مانند دیگر اعمال خشونت آمیز در قانون ایران، دارای جرم و مجازات بوده و افراد باید نسبت به این حق خود آگاهی داشته باشند تا بتوانند احقاق حق کنند.

 

بیشتر بخوانید: چگونه بهترین وکیل طلاق را در تهران پیدا کنیم؟

 

 

منبع:

https://sitevakil.com/%d9%85%d8%ac%d8%a7%d8%b2%d8%a7%d8%aa-%d9%81%d8%ad%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%87%d9%85%d8%b3%d8%b1/