درخواست طلاق توافقی از طرف زن

طلاق توافقی به طور کلی به نوعی از طلاق گفته می­شود که زوجین به هر دلیلی، مایل نیستند که با یکدیگر زندگی کنند و می‌خواهند به شکل تفاهمی از یکدیگر جدا شوند. این نوع طلاق معمولا راحت‌ترین نوع طلاق بوده و کمتر از دیگر انواع آن، فرد را اذیت می‌کند. درخواست طلاق توافقی از طرف زن یا از طرف مرد معنا نداشته و برای آنکه این طلاق به شکل درست انجام شود زوجین باید باهم به دادگاه مراجعه کرده و درخواست طلاق توافقی دهند.

در طلاق توافقی زوجین درباره مهریه، نفقه، حضانت کودکان و. با یکدیگر به تفاهمی رسیده و آن را به دادگاه ابلاغ می‌کنند. رای دادگاه نیز با توجه به این تصمیمات منعکس می‌شود. به‌عنوان مثال: زوجین توافق می‌کنند که زن مهریه خود را در مقابل طلاق ببخشد، یا با توجه به شرایط پرداخت قسمتی از آن را بذل کند یا حضانت کودکان نیز بر عهده پدر یا مادر قرار بگیرد.

 

بیشتر بخوانید : هر آنچه باید در در رابطه با انحصار وراثت بدانید

مدت زمان درخواست طلاق توافقی از طرف زن

زوجین برای آنکه بتوانند درخواست طلاق توافقی دهند باید هر دو یا یکی از آن‌ها از طریق سامانه نوبت‌دهی طلاق که سامانه مداخله طلاق (سامانه تصمیم) است تمامی اطلاعات سجلی خود و همسرش را وارد کرده و به یکی از مراکز غربالگری تهران برود. این مرکز زوجین را به یکی از مراکز مشاوره استان که زیر نظر بهزیستی است معرفی کرده تا بتواند مشکلات آن‌ها را بررسی کند. در این جلسات مشاوره که معمولا از ۵ تا ۲۰ جلسه به طول می‌انجامد تمامی مشکلات و علت طلاق زوجین زیر نظر گرفته شده و در صورت عدم حل مشکلات و اسرار طلاق آن‌ها درخواست آنها توسط مرکز مشاوره در دفتر خدمات الکترونی قضایی به ثبت رسیده و به دادگاه خانواده ارسال می‌شود.

بعد از صدور حکم طلاق، زوجین می‌توانند به مدت سه ماه برای ثبت طلاق خود به یکی دفاتر ازدواج-طلاق بروند. در درخواست طلاق توافقی آنچه اهمیت زیادی دارد و این نوع طلاق را از دیگر طلاق‌ها مجزا می‌کند، تفاهم زن و شوهر نسبت به حضانت، مهریه و نفقه بوده و باید بر سر این مسائل با یکدیگر به تفاهم رسیده باشند.

توجه داشته باشید که هیچ دفترخانه‌ای قادر نیست بدون حکم طلاق اقدام به ثبت طلاق کند.

 

منبع:

https://sitevakil.com/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%81%D9%82%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B7%D8%B1%D9%81-%D8%B2%D9%86/

مجازات فحاشی به همسر چیست؟

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات و شکایاتی که افراد حقیقی نسبت به یکدیگر دارند، توهین و فحاشی است. توهین، فحاشی و اهانت موضوع و وصف کیفری دارند. کلمه توهین یک کلمه عامه است که قانون‌گذار آن را در فصل پانزدهم قانون‌ مجازات‌های اسلامی به اسم هتک حرمت آورده است. در قانون ۸۳۹، توهین چه سبک و چه سنگین و با هر شدت و حدتی که صورت بگیرد، جرم بوده و مشمول مجازات است. به همین علت فحاشی به همسر نیز دارای مجازاتی بوده که قانون آن را در نظر گرفته است. تعیین سبک یا سنگین بودن مجازات فحاشی به همسر بر عهده قاضی است که بر اساس سابقه دار بودن یا نبودن افراد، مجازات تعیین می‌شود.

به‌عنوان‌مثال فردی که برای اولین بار اقدام به توهین علیه همسر می‌کند، قانون‌گذار و قاضی می‌توانند تخفیف‌های لازم را در مجازات او اعمال کرده ‌و او را به پرداخت جریمه اندک محکوم کنند. اما اگر فرد، سابقه کیفری درباره فحاشی داشته باشد، دادگاه می‌تواند مجازات وی را به حداکثر مجازاتی که در ماده فوق تعیین شده است، به ۷۵ ضربه شلاق یا پرداخت یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم کند.

آیا توهین همان خشونت خانگی محسوب می‌شود؟

از نظر روانشناسی خشونت جنبه و انواع بسیار مختلفی دارد. کسی که در معرض ضرب و شتم قرار می‌گیرد، قربانی خشونت خانگی است، اما کسی که مدام در معرض توهین قرار می‌گیرد نیز آیا قربانی خشونت است؟

این سؤالی است که شاید ذهن خیلی از افراد را به خود مشغول می‌کند. خشونت به‌طور ذاتی عزت نفس افراد را پایین آورده و از نظر روحی آنها را آزار می‌دهد. به همین علت فحاشی را می‌توان جزیی از اعمال خشونت آمیز قرار داد که به روح افراد ضربه می‌زند. فحاشی و توهین باعث گسیختگی روانی شده، فرد هیچ‌گونه اعتمادی به اعضای خانواده نخواهد داشت و مشکلاتی زیادی همراه این عدم اعتماد به وجود خواهد آمد.

توهین و فحاشی مانند دیگر اعمال خشونت آمیز در قانون ایران، دارای جرم و مجازات بوده و افراد باید نسبت به این حق خود آگاهی داشته باشند تا بتوانند احقاق حق کنند.

 

بیشتر بخوانید: چگونه بهترین وکیل طلاق را در تهران پیدا کنیم؟

 

 

منبع:

https://sitevakil.com/%d9%85%d8%ac%d8%a7%d8%b2%d8%a7%d8%aa-%d9%81%d8%ad%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%87%d9%85%d8%b3%d8%b1/